فضیلت علم و دانش از منظر اسلام پوشیده نیست به گونهای که قرآن کریم هدف از بعثت پیامبر گرامی اسلامN را تعلیم کتاب و حکمت معرفی نموده است. در این راستا قرآن کریم از کسانی یاد نموده است که خداوند آنان را به زینتِ دانش آراسته و از آنها با عنوان أوتوا العلم تعبیر نموده است. در اینکه مصداق أوتوا العلم یا همان صاحبان دانش و معرفت چه کسانیاند، مفسران اقوالی مختلف دارند. صرفنظر از اختلاف مفسران در تفسیر برخی آیات، اقوال در حصر و یا تعمیم مصادیق أوتوا العلم نیز متفاوت است. در این جستار ضمن بررسی مفهومی أوتوا العلم در آیۀ 49 سورۀ عنکبوت، مصادیق أوتوا العلم و قاعدۀ جری و تطبیق بررسی میشود و با استناد تحلیلی به روایات، قول به حصر تثیبت میگردد.