در قرآن کریم، افزون بر روح عمومی همۀ انسانها و روح خاص اهل «روح الایمان»، روح دیگری به پیامبران الهی به طور عام و به پیامبر اکرم به طور خاص، در قالب تعبیر «روح من أمرنا» یا «روح امری» نسبت داده شده است. مفسّران در ذیل آیات ناظر به این حقیقت قرآنی، هر کدام بر اساس استدلالهای مختلف، دیدگاههای متعددی پیرامون آن بیان داشتهاند. مقالۀ حاضر با بهرهگیری از روش توصیفی ـ تحلیلی، چیستی روح امری و آثار آن را مورد تتبع و پژوهش قرار داده و به این نتیجه دست یافته است که روح امری، عالیترین مراتب روح محسوب میگردد که بر پیامبران الهی به طور عام، و مرتبۀ والاتر آن بر اهلبیت افاضه میگردد که مبدأ علم آن حضرات و اعظم از ملائکۀ مقرب الهی و دارای تأثیرات ویژهای در عرصۀ هستی میباشد.