The Authoritative Model of the Holy Qurʾān: A Case Study of the Concept of “Paternal Ownership Over Children”

Document Type : Original

Authors

1 Associate Professor, Department of Department of Qurʾān and Ḥadīth Studies, Farabi College, University of Tehran, Qom, Iran; level 4 Graduate of Qom Seminary in Exegesis and Quranic Sciences, Qom

2 Professor, Department of Qurʾān and Ḥadīth Studies, Farabi College, University of Tehran, Qom, Iran

3 PhD Student, Department of Qurʾān and Ḥadīth Studies, Farabi College, University of Tehran, Tehran, Iran; Level 3 Seminary Student, Qom, Iran

Abstract

If we acknowledge that the “father’s rights over the child” was a recognized and influential legal concept in the legal context of the Qurʾān, how does the Holy Qurʾān address and engage with this established norm? This question’s answer can illuminate how the Holy Qurʾān addresses the pre-existing legal systems. Therefore, the present article has tested the hypothesis of the “authoritative presupposition” of the Qurʾān in legislation within the framework of the concept of paternal ownership. In conclusion, it seems that from the very first step of its revelation, (Arabic: اَلْنُّزول, Romanized: al-nuzūl) the Qurʾān has “confirmed” the notion of paternal ownership with its silence, and subsequently, it has only provided “authoritative” statements to correct some of the rejected consequences of that notion. The rights of a father regarding the marriage of his child, the father not being subject to retribution for the murder of his child, the permissibility of usury involving the father and child, the precedence of the grandfather’s guardianship over that of the father, the involuntary release of the father, the non-application of the theft punishment on the father, and several other similar rulings all stem from the notion of paternal ownership, which has been authorized by the silence of the Qurʾān. In light of this authoritative silence, it appears that “Sunnah” (Arabic: سنة) has only the duty to clarify and elaborate the legislative model of the Qurʾān concerning this notion and has not legislated alongside the Divine book.

Keywords

Main Subjects


  1. قرآن کریم.
  2. ابن‌ابی‌حاتم، عبدالرحمن.‌ (1419ق). تفسیر القرآن العظیم، (تحقیق اسعد محمد الطیب). مکه: مکتبة نزار مصطفی الباز.
  3. ابن‌ابی‌شیبه، ابوبکر بن ابی‌شیبه. (1409ق). المصنف. بیروت: دار التاج.
  4. ابن‌اثیر، علی بن محمد. (1386ق). الکامل فی التاریخ. بیروت: دار صادر.
  5. ابن‌اسحاق، محمد. (1368ش). السیر و المغازی، (تحقیق سهیل زکار). قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی.
  6. ابن‌بابویه، محمد بن علی، (صدوق)‏. (1378ق‏). عیون أخبار الرضا(ع)، (تحقیق مهدی لاجوردی)‏. تهران‏: نشر جهان‏.
  7. ابن‌بابویه، محمد بن علی، (صدوق)‏. (1413ق‏). من لا یحضره الفقیه‏، (تحقیق علی‌اکبر غفاری). قم: دفتر انتشارات اسلامی‏.
  8. ابن‌حبیب بغدادی، محمد. (1405ق). المنمق فی أخبار قریش، (تحقیق خورشید احمد فاروق). بیروت: عالم الکتب.
  9. ابن‌حنبل، احمد بن محمد. (1416ق). مسند الإمام أحمد بن حنبل، (تحقیق احمد محمد شاکر). قاهره: دار الحدیث.
  10. ابن‌سلام، یحیی. (١٤٢٥ق). تفسیر یحیی بن سلام، (تحقیق هند شلبی). بیروت: دار الکتب العلمیه.
  11. ابن‌عربی، محمد بن عبدالله. (1408ق). أحکام القرآن، (تحقیق علی محمد بجاوی). بیروت: دار الجیل.
  12. ابن‌منظور، محمد بن مکرم. (۱۴۱۴ق). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
  13. ابوداود، سلیمان بن اشعث سجستانی. (1430ق). سنن أبی داود، (تحقیق شعیب ارنؤوط). بیروت: دار الرسالة العالمیه.
  14. احمدوند، خلیل‌الله؛ تال، حسن. (1399ش). بررسی ابعاد فقهی و حقوقی حدیث «أنت ومالک لأبیک» (ولایت پدر بر فرزند). تحقیقات حقوق قضایی، ش2، ص153-170.
  15. اصفهانی، ابوالفرج علی بن حسین. (1415ق). الأغانی. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  16. بخاری، محمد بن اسماعیل. (1422ق). صحیح البخاری. بیروت: دار طوق النجاة.
  17. بروجردی، سید حسین‏. (1386ش‏). جامع أحادیث الشیعة. تهران: فرهنگ سبز.
  18. جزیری، عبدالرحمن. (1424ق). الفقه علی المذاهب الأربعة. بیروت: دار الکتب العلمیه.
  19. جصاص، احمد بن علی. (1405ق). أحکام القرآن، (تحقیق محمد صادق قمحاوی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  20. جوادی‌فر، الهام. (1396ش). تحلیل سندی و محتوایی حدیث «أنت ومالک لأبیک» و بررسی پیامدهای فقهی آن؛ مطالعۀ تطبیقی در مذاهب اسلامی، (استاد راهنما: سعید نظری توکلی. استاد مشاور: علی مظهر قراملکی). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران.
  21. حر عاملی، محمد بن حسن‏. (1409ق‏). وسائل الشیعة. قم: مؤسسة آل البیت(ع)‏.
  22. حسامی، فاضل. (1376ش). بررسی جامعه‌شناختی احکام امضایی با تکیه بر احکام مربوط به خانواده، (استاد راهنما: غلامرضا صدیق اورعی). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. مؤسسۀ آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره).
  23. حلی. حسن بن یوسف، (علامه). (1388ق). تذکرة الفقهاء. تهران: المکتبة المرتضویه.
  24. خویی، سید ابوالقاسم. (1430ق). موسوعة الإمام الخوئی. قم: مؤسسة إحیاء آثار الإمام الخوئی.
  25. دینوری، ابن‌قتیبه. (1408ق). غریب الحدیث. بیروت: دار الکتب العلمیه.
  26. زمخشری، محمود بن عمر. (1414ق). الکشاف، (تحقیق مصطفی حسین احمد). بیروت: دار الکتاب العربی.
  27. سرخسی، محمد بن احمد. (بی‌تا). المبسوط. قاهره: مطبعة السعاده.
  28. شریف مرتضی، علی بن حسین. (1373ق). أمالی المرتضی، (تحقیق محمد ابو الفضل ابراهیم). قاهره: دار إحیاء الکتب العربیه.
  29. صنعانی، أبو بکر عبدالرزاق (1403ق). المصنف،(تحقیق حبیب الرحمن الأعظمی). هند: المجلس العلمی، بیروت: توزیع المکتب الإسلامی.
  30. ضبّی، مفضل بن محمد. (1401ق). أمثال العرب، (تحقیق احسان عباس). بیروت: دار الرائد العربی.
  31. طباطبایی، سید محمدحسین. (1352ش). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
  32. طبری، محمد بن جریر (1420ق). جامع البیان فی تأویل القرآن، (تحقیق احمد محمد شاکر). بی‌جا: مؤسسة الرسالة.
  33. طوسی، محمد بن حسن. (۱۳۸۷ق). المبسوط فی فقه الإمامیة. تهران: المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریه.
  34. طوسی، محمد بن حسن‏. (1407ق)‏. تهذیب الأحکام، (تحقیق حسن خرسان‏). تهران: دار الکتب الإسلامیه‏.
  35. طوسی، محمد بن حسن. (بی‌تا). الخلاف. بی‌جا: مؤسسۀ نشر اسلامی.
  36. طیب‌حسینی، سید محمود؛ شیرزاد، محمدحسین؛ شیرزاد، محمدحسن. معناشناسی نحله در قرآن کریم، با رویکرد تاریخ واژه‌‏نگاری و ریشه‏‌شناسی. مشکوة. 40(152)، 25-49. https://dor.isc.ac/dor/20.1001.1.16838033.1400.40.3.2.6
  37. علی، جواد. (1391ق). المفصل فی تاریخ العرب قبل الإسلام. بیروت: دار العلم للملایین.
  38. فیروزآبادی، محمد بن یعقوب. (1425ق). تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس. بیروت: دار الکتب العلمیه.
  39. کلینی، محمد بن یعقوب‏. (1407ق)‏. الکافی. تهران: دار الکتب الإسلامیه.
  40. ماتریدی، محمد بن محمد. (1426ق). تأویلات أهل السنة، (تحقیق مجدی باسلوم). بیروت: دار الکتب العلمیه.
  41. مرعشی، شهاب‌الدین. (1424ق). أحکام السرقة علی ضوء القرآن والسنة. قم: مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی(ره).
  42. معرفت، محمدهادی. (1428ق). التمهید فی علوم القرآن. قم: موسسۀ فرهنگی انتشاراتی التمهید.
  43. مکی بن حموش، ابی‌محمد. (1429ق). الهدایة إلی بلوغ النهایة. شارجه: جامعة الشارقه.
  44. میدانی، احمد بن محمد. (بی‌تا). مجمع الأمثال، (تحقیق محمد محیی‌الدین عبدالحمید). بیروت: دار المعرفه.
  45. نجفی، محمد‌حسن. (1362ق). جواهر الکلام. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  46. نحاس، ابوجعفر احمد بن محمد. (١٤٠٨ق). الناسخ والمنسوخ، (تحقیق محمد عبدالسلام محمد). کویت: مکتبة الفلاح.
  47. نووی، ابوزکریا یحیی بن شرف. (بی‌تا). المجموع شرح المهذب. بیروت: دار الفکر.
  48. هواری، هود بن محکم. (بی‌تا). تفسیر کتاب الله العزیز، (تحقیق بالحاج بن سعید شریفی). الجزایر. دار البصائر.
  49. Barrows, Elijah Porter. (1872). Sacred Geography and Antiquities. New York: American Tract Society.
  50. "Father." In Encyclopedia of the Bible. Bible Gateway. Retrieved from biblegateway.com/resources/encyclopedia-of-the-bible/Father.
  51. Frier, Bruce W. &Mc Ginn, Thomas A. (2004). A Casebook on Roman Family Law. United Kingdom: Oxford University Press.
  52. Mendelsohn, I. (1984). The Family in the Ancient Near East. The Biblical Archaeologist, 11(2), 24–40. https://doi.org/10.2307/3209201
  53. Salaymeh, Lena. (2019). Legal traditions of the Near East. in: Abou El Fadl, K., Atif Ahmad, A., & Fares Hassan, S. (Eds.). (2019). Routledge Handbook of Islamic Law. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315753881
  54. Schereschewsky, Ben Zion. (2007) Child Marriage, in: Encyclopedia Judaica, (Ed. Michael Berenbaum and Fred Skolnik. Vol. 4. 2nd ed). Detroit: Macmillian Reference USA.
  55. Westbrook, R. (ed). (2003). A History of Ancient Near Eastern Law. Netherlands: Brill.