Life and Its Levels in Sūrat An-Naḥl

Document Type : Original

Authors

1 Associate Professor, Department of Qurʾān and Ḥadīth Studies, Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Tehran, Tehran, Iran

2 PhD Student, Department of Qurʾān and Ḥadīth Studies, Faculty of Theology and Islamic Studies, University of Tehran, Tehran, Iran

Abstract

Sūrat an-Naḥl (Arabic: سورَةُ الْنَّحْل) is unique in the entire Qurʾān for its exposition of the diversity of forms and levels (stages) of existence, life, and nature. The contents of this sūrat (Arabic: سُورَة, Romanized: sūrah; pl. سُوَر, suwar) deal with the origin, levels, and nature of life, God’s creation and command for its “flow and diffusion,” (Arabic: جَرَیان وَ سَرَیان, Romanized: Jaryān va Sarayān) the types, quality, truth, and reality-centeredness of life, and the general and specific details related to different kinds of life in water, on earth, and in the air. It highlights marine life, various livestock animals, nutritional, drinkable, wearable, and transportation benefits, as well as birds, bees, and other creatures. It is clear that the purpose of this sūrah in providing such explanations is to remind humans and inspire their resolve to understand these endless levels of life, to pursue spiritual growth and Divine knowledge, and to follow the commands of “justice (Arabic: اَلْعَدْل, Romanized: al-ʿAdl), kindness (Arabic: إحْسان, Romanized: ʾIḥsān), and giving to kinsfolk (Arabic: إِیتَاءِ ذِی الْقُرْبَىٰ, Romanized: ʾĪtāʾ dhī al-Qurbā), and restraining from indecency, wrongdoing, and Baghy (Arabic: اَلْبَغْی, lit.: trespass).” This leads to a “pure” spiritual and moral life (Arabic: اَلْحَیاة الْطَیِبَة, Romanized: Ḥayāt Ṭayyibah), which is manifested in the conduct of the great personalities mentioned in this sūrah (chapter), from “Khalīl” (Abraham, peace be upon him) to the “Seal of the Prophets” (Muḥammad, peace be upon him). This research utilizes content analysis and references library sources to discuss and examine the subject, offering new interpretations of this great and eloquent Qurʾānic text.

Keywords

Main Subjects


  1. قرآن مجید. (1388). قم: معارف.
  2. ابن‌سیده، علی بن اسماعیل. (1421ق). المحکم والمحیط الأعظم. تحقیق عبدالحمید هنداوی. بیروت: دار الکتب العلمیه.
  3. ابن‌فارس، ابوالحسین. (1399ق). معجم مقاییس اللغة. تحقیق عبدالسلام محمد هارون. بیروت: دار الفکر.
  4. ابن‌منظور، محمد بن مکرم. (1414ق). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
  5. ازهری هروی، ابومنصور محمد بن احمد. (2001). تهذیب اللغة. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  6. انوری، حسن. (1381ش). فرهنگ بزرگ سخن. تهران: سخن.
  7. ایزدپناه، مهرداد. (1381ش). آشنایی با ادیان قدیم مصر. تهران: انتشارات محور.
  8. توفیقی، حسین. (1379ش). آشنایی با ادیان بزرگ. تهران: کتاب طه.
  9. جداری عیوضی، جمشید. (1357ش). جغرافیای آب‌ها. اقیانوس‌ها. دریاها و دریاچه‌ها. تهران: دانشگاه تهران.
  10. جوهری، ابونصر. (1407ق). الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة. تصحیح عبدالغفور عطار. بیروت: دار العلم للملایین.
  11. حافظ، شمس‌الدین محمد. (1382ش). دیوان حافظ، (تصحیح سید ابوالقاسم انجوی). تهران: شهاب.
  12. حسینی زبیدی، محمدمرتضی. (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس. بیروت: دار الفکر.
  13. خوش‌منش، ابوالفضل. (1391ش). دو پیشوای ملل. مشهد: بنیاد فرهنگی و هنری امام رضا(ع).
  14. خوش‌منش، ابوالفضل. (1392ش). سید محمود طالقانی؛ زندگی و شیوۀ قرآنی. تهران: سروش.
  15. خوش‌منش، ابوالفضل. (1398ش). تناسب سوره‌ها. تهران: مرکز طبع و نشر قرآن کریم.
  16. دریوتن، اتین ماری؛ واندیه، ژان. (1336ش). تاریخ مصر قدیم، (ترجمۀ احمد بهمنش). تهران: دانشگاه تهران.
  17. دهخدا، علی‌اکبر. (1373ش). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران.
  18. رازی، ابوالفتوح حسین بن علی. (1408ق). روض الجنان و روح الجنان، (به کوشش محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح). مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
  19. سید قطب، إبراهیم حسین شاذلی. (1412ق). فی ظلال القرآن. بیروت: دار الشروق.
  20. شاله، کریستین. (1346ش). تاریخ مختصر ادیان بزرگ، (ترجمۀ منوچهر خدایار محبی). تهران: دانشگاه تهران.
  21. شعرانی، حسن. (1398ش). نثر طوبی. تهران: اسلامیه.
  22. صادقی تهرانی، محمد. (1405ق). الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه. بیروت: الوفاء.
  23. طالقانی، سید محمود. (1351ش). پرتوی از قرآن. تهران: شرکت سهامی انتشار.
  24. طباطبایی، سید محمدحسین. (1374ش). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  25. طبرسی، فضل بن حسن. (1372ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصرخسرو.
  26. طبری، محمد بن جریر. (1420ق). تفسیر الطبری. بیروت: دار الکتب العلمیه.
  27. طریحی، فخرالدین بن محمد. (1375ش). مجمع البحرین. تهران: نشر مرتضوی.
  28. عقیلی علوی خراسانی، محمدحسین. (1380ش). مخزن الأدویه، دائرة المعارف خوردنی‌ها و داروهای پزشکی سنتی ایران. تهران: باورداران.
  29. فراهیدی، خلیل بن ‌احمد. (1409ق). العین. قم: نشر هجرت.
  30. فضل‌الله، سید محمدحسین. (1419ق). من وحى القرآن. بیروت: دار الملاک.
  31. قشیرى، عبدالکریم بن هوازن‏. (2000م). لطائف الاشارات: تفسیر صوفى کامل للقرآن الکریم‏، (تحقیق ابراهیم بسیونی). قاهره: الهیئة المصریة العامة للکتاب‏.
  32. کلینی، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
  33. گریمال، پی‌یر. (1391ش). فرهنگ اساطیر یونان و رُم، (ترجمۀ احمد بهمنش). تهران: امیرکبیر.
  34. لسانی فشارکی، محمدعلی؛ مرادی زنجانی، حسین. (1395ش). سوره‌شناسی، روش تحقیق ساختاری در قرآن کریم. قم: نصایح.
  35. ماتریدى، محمد بن محمد. (1426ق). تأویلات أهل السنة (تفسیر الماتریدى)، (تحقیق باسلوم مجدی). بیروت: دار الکتب العلمیه.
  36. ماوردى، على بن محمد. (بی‌تا). النکت و العیون تفسیر الماوردى‏، (تعلیق سید بن عبدالمقصود عبدالرحیم). بیروت: دار الکتب العلمیه.
  37. میبدی، رشیدالدین ابوالفضل. (1371ش). کشف الأسرار و عدّة الأبرار. تهران: امیرکبیر.
  38. میرو، گرگوری. (1363ش). دیکتاتوری کارتل‌ها، (ترجمۀ همایون الهی). تهران: امیرکبیر.
  39. ناس، جان بایر. (1354ش). تاریخ جامع ادیان، (ترجمۀ علی‌اصغر حکمت). تهران: پیروز.
  40. هینلز، جان. (1389ش). شناخت اساطیر ایران، (ترجمۀ ژاله آموزگار و احمد تفضلی). تهران: نشر چشمه.
  41. Singh, Simon. (2004). Big Bang, The Origin of the Universe. London: Harper Perennial.