Critique of Interpretative Narrations and Evaluation of the Exegetical Opinions on the Marriage of Ādam’s Offspring in Light of the Qurʾān

Document Type : Review

Author

Corresponding Author, Assistant Professor, Department of Qurʾānic Sciences and Ḥadīth, Razavi University of Islamic Sciences, Mashhad, Iran.

Abstract

A Narrative traditions (Arabic: روایات, Romanized: riwāyāt) serve as crucial exegetical tools in Qurʾānic interpretation. However, the majority of such exegetical narrations suffer from weak chains of transmission (Arabic: اسناد, Romanized: asnād), inconsistencies, and content-related contradictions. One of the fundamental methodologies for evaluating exegetical narrations is to examine them in light of the Qurʾān itself. This study, employing a descriptive-analytical and library-based approach, conducts a case-based evaluation of the narrative and exegetical opinions concerning the controversial issue of the marriage of Ādam’s offspring, scrutinizing them against Qurʾānic verses. Findings reveal that the narrations supporting the dominant exegetical view, which holds that Ādam’s children married one another, not only contradict other narrations but are also at odds with the Qurʾān itself, undermining the claim that they align with the apparent meaning of Sūrah an-Nisāʾ (4:1). The second exegetical perspective, which suggests that Ādam’s offspring intermarried with jinn (Arabic: جن) or ḥūrīs (Arabic: حور), also suffers from content-based inconsistencies, and its reliance on Qurʾānic verses to substantiate the possibility or occurrence of such connection remains unfounded. The most coherent and defensible opinion, supported by both Qurʾānic and narrative evidence, posits that Ādam’s children intermarried with pre-existing human populations, a perspective that harmonizes with Qurʾānic discourse and select traditions.

Keywords

Main Subjects


  1. قرآن کریم.
  2. ابن‏جوزى، عبدالرحمن بن على‏. (1422ق). زاد المسیر. لبنان: دار الکتاب العربی.
  3. امامی، محمد؛ احمدی‌فر، مصطفی؛ عباسی، فریدون. (1398ش). رهیافتی نو بر حجیت خبر واحد در تفسیر (با تکیه بر دیدگاه شیخ طوسی). آموزه‌های قرآنی، 16(29)، ص251-276. https://doi.org/10.30513/qd.2019.181
  4. بحرانی، هاشم. (1415ق). البرهان فی تفسیر القرآن. تهران: مؤسسة البعثه.
  5. بیضاوی، عبدالله بن عمر. (1418ق). أنوار التنزیل و أسرار التأویل. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  6. حاجتی شورکی، سید محمد؛ نقوی، حسین؛ ملاحسنی، داوود. (1400ش). واکاوی ازدواج با محارم در آیین زرتشت بر پایۀ روایات اسلامی. پژوهش‌های ادیانی، 9(17)، 55-82. https://doi.org/10.22034/jrr.2021.191582.1722
  7. حر عاملی، محمد بن حسن. (1403ق). وسائل الشیعه، (تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  8. حمیری، عبدالله بن جعفر. (1413ق). قرب الاسناد. قم: مؤسسة آل البیت(ع).
  9. خوئی، سید ابوالقاسم. (1418ق). البیان فی تفسیر القرآن. قم: دارالثقلین.
  10. داروین، چارلز. (1380ش). منشأ انواع، (ترجمۀ نورالدین فرهیخته). زرین: نگارستان کتاب.
  11. روح‌الامینی، محمود. (1360ش). درون‌همسری و برون‌همسری. چیستا، شمارۀ 5، ص525-537.
  12. زمخشری، محمود بن عمر. (بی‌تا). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل. بی‌جا: منشورات البلاغه.
  13. سبحانی، جعفر. (1386ش). داروینیسم یا تکامل انواع: نقد و تحلیل. قم: امام صادق(ع).
  14. سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر. (1365ق). الدر المنثور. بیروت: دار المعرفة.
  15. شاهپور شهبازی، علیرضا. (1380ش). افسانۀ ازدواج با محارم در ایران باستان. باستان‌شناسی و تاریخ، (30).
  16. صادقی تهرانی، محمد. (1365ش). الفرقان فی تفسیر القرآن. قم: انتشارات فرهنگی اسلامی.
  17. صدوق، محمد بن علی بن بابویه. (1386ق). علل الشرایع. نجف: المکتبة الحیدریة.
  18. صدوق، محمد بن علی بن بابویه. (1403ق). الخصال، (تصحیح علی‌اکبر غفاری). قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
  19. صدوق، محمد بن علی بن بابویه. (1404ق). من لا یحضره الفقیه، (تحقیق علی‌اکبر غفاری). قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
  20. صدوق، محمد بن علی بن بابویه. (بی‌تا). التوحید. قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
  21. طباطبایی، سید محمدحسین. (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. بیروت: مؤسسة الأعلمی.
  22. طبرسی، احمد بن علی. (1386ق). الاحتجاج، (تحقیق سید محمدباقر خرسان). نجف: دار النعمان.
  23. طبرسی، فضل بن حسن. (1372ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصرخسرو.
  24. طوسی، محمد بن حسن. (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  25. عسگری، سید مرتضی. (1382ش). نقش ائمه در احیای دین. تهران: منیر.
  26. عیاشی، محمد بن مسعود. (بی‌تا). تفسیر العیاشی، (تحقیق سید هاشم رسولی محلاتی). تهران: مکتبة الاسلامیه.
  27. فخر رازی، محمد بن عمر. (1420ق). مفاتیح‌الغیب (التفسیر الکبیر). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  28. فیض کاشانی، محسن. (1416ق). التفسیر الصافی، (تحقیق حسین اعلمی). قم: مؤسسة الهادی.
  29. قرطبی، محمد بن احمد. (1405ق). الجامع لأحکام القرآن. بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
  30. قطب، سید. (1425ق). فی ظلال القرآن. بیروت: دار الشروق.
  31. کلینی، محمد بن یعقوب. (1367ش). الکافی، (تصحیح علی‌اکبر غفاری). تهران: الاسلامیه.
  32. مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحار الأنوار. بیروت: مؤسسة الوفاء.
  33. مطهری، مرتضی. (1374 ش). علل گرایش به مادیگری. تهران: صدرا.
  34. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران. (1373ش). تفسیر نمونه. تهران: الاسلامیه.
  35. نکونام، جعفر؛ حسینی، لیلا. (1389ش). جستاری در نسخ شرایع آسمانی. پژوهش دینی، (20)، ص43-58.