Measuring the Distinction between the Belief (Faith) of the People of Yunus (PBUH) with the Lack of Faith of Other Folks Based on the Analysis of the Thematic Content of Surah Yunus (PBUH)

Document Type : Original Article

Authors

1 Phd student in Qur'an & Ḥadīth Sciences

2 Assistant professor at Quran & Hadith University, Tehran Campus

3 Bachelor of Quran Interpretation

Abstract

In the narration of the invitation of folks (people) by the prophets, the praise of the people of Yunus ʿalayhi as-salām (Arabic: یونس, Yūnus; Arabic synonym of Jonas or Jonah) is a fundamental difference and distinction in relation to the blame of other folks. The reason for the belief (faith) of the folk of Yunus in this study has been analyzed by the method of thematic content analysis and the use of the relation of themes in the method of discourse analysis with the thematic classification of the verses of Surah (chapter) Yunus and the expansion of the related thematic reticulated form in other verses. The findings indicate that the folks and people of all prophets, except Prophet Yunus peace be upon him, denied (were deniers, rejecters, repudiators of) the verses of God. The final notice (ultimatum) to the rejecting folks in two ways of warning and reasoning based on quantitative analysis is the dominant approach in Surah Yunus. The qualitative analyzes show that folks and people gradually turned to the position of refutation (denial) during a longitudinal (vertical, linear) correlation (relationship) of descending (Arabic: تَدَلّی, Romanized: tadallī) [descending from the top to the bottom, coming and going down] from a higher (superior) position to a lower position and what made them unbelievable was the acceptance (the adoption) of such a position against religion. The motivating factor of folks to refutation (denial) is an unhealthy social environment that has been influenced by two factors, in the first place of the behavioral pattern and in the next place, the change of mindsets has been formed by activists with intellectual and political authority under the title of Mala’a (Arabic: مَلأ, Exalted chiefs, the Highest Chiefs, the Chiefs on high). The people of Yunus are the only people in whom there is no mention of the existence of such a class, and instead the presence of an advisor scholar is mentioned in the narrations related to this people.

Keywords


  1. باردن، لورنس، تحلیل محتوا، ترجمه ملیحه آشتیانی و محمد یمنی‌دوزی سرخابی، تهران، دانشگاه شهید بهشتی، 1375 م.
  2. بلاغی نجفی، محمدجواد بن حسن، آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن، قم، بنیاد بعثت، 1420 ق.
  3. جوادی آملی، عبداللّٰه، «بررسی فطرت در قرآن»، دوفصلنامه معارج، سال اول، شماره 2، بهار و تابستان 1395 ش.
  4. حرّی، ابوالفضل، «مناسبات زبانی و/یا زنجیرمندی خرد و کلان در قصص قرآنی (با نگاهی به داستان یونس‰)»، فصلنامه پژوهش‌های زبان و ادبیات تطبیقی، سال اول، شماره 4، زمستان 1389 ش.
  5. حسینی بحرانی، سیدهاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، 1416 ق.
  6. حسینی خامنه‌ای، علی، تفسیر سوره برائت، تهران، انقلاب اسلامی، 1396 ش.
  7. حسینی شاه‌عبدالعظیمی، حسین بن احمد، تفسیر اثنی‌عشری، تهران، میقات، 1363 ش.
  8. راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، دار القلم، 1412 ق.
  9. ستوده‌نیا، محمدرضا، و محمد جانی‌پور، «ساختار نظام‌مند مفاهیم و گزاره‌های اخلاقی در سورۀ اسراء»،فصلنامه پژوهش‌نامه اخلاق، سال ششم، شماره 19، بهار 1392 ش.
  10. سلامت‌باویل، لطیفه، «تحلیل ساختار روایت داستان یونس پیامبر در قرآن بر اساس نظریات ژرار ژنت»، دوفصلنامه پژوهش‌نامه قرآن و حدیث، سال دهم، شماره 20، بهار و تابستان 1396 ش.
  11. شریف لاهیجی، بهاءالدین محمد بن علی اشکوری دیلمی،تفسیر شریف لاهیجی، تحقیق میرجلال‌الدین حسینی ارموی، تهران، دفتر نشر داد، 1373 ش.
  12. صافی، محمود بن عبدالرحیم، الجدول فی اعراب القرآن، چاپ چهارم، بیروت، دار الرشید، 1418 ق.
  13. صرفی، زهرا، «تبیین انسجام محتوایی سوره لقمان با روش تحلیل محتوای کیفی»، فصلنامه تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال شانزدهم، شماره 1 (پیاپی 41)، بهار 1398 ش.
  14. طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ پنجم، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1417 ق.
  15. طبرسی، امین‌الاسلام ابوعلی فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، تهران، دانشگاه تهران و مدیریت حوزه علمیه قم، 1377 ش.
  16. همو، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ سوم، تهران، ناصرخسرو، 1372 ش.
  17. طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، چاپ سوم، تهران، کتاب‌فروشی مرتضوی، 1375 ش.
  18. طیب، سید عبدالحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، چاپ دوم، تهران، اسلام، 1378 ش.
  19. فضل‌اللّٰه، سیدمحمدحسین، تفسیر من وحی القرآن، چاپ دوم، بیروت، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، 1419 ق.
  20. فیض کاشانی، محمدمحسن بن شاه‌مرتضی، تفسیر الصافی، چاپ دوم، تهران، مکتبة الصدر، 1415 ق.
  21. قرشی، سیدعلی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، چاپ سوم، تهران، بنیاد بعثت، 1377 ش.
  22. کریپندورف، کلاوس، «تجزیه و تحلیل محتوا»، ترجمه محمدسعید ذکایی، فصلنامه رسانه، سال پنجم، شماره 4 (پیاپی 20)، زمستان 1373 ش.
  23. مدرسی، سیدمحمدتقی، من هدی القرآن، تهران، دار محبّی الحسین‰، 1419 ق.
  24. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1374 ش.
  25. نئوندورف، کیمبرلی ای.، راهنمای تحلیل محتوا، ترجمه حامد بخشی و وجیهه جلائیان بخشنده، مشهد، جهاد دانشگاهی، 1395 ش.