TY - JOUR ID - 1231 TI - توسعة معنایی دعا در قرآن JO - آموزه های قرآنی JA - QD LA - fa SN - 2251-9378 AU - پرچم, اعظم AU - ابوترابیان, مستانه AD - دانشیار دانشگاه اصفهان AD - دانشجوی دکتری علوم قرآن Y1 - 2012 PY - 2012 VL - 9 IS - 15 SP - 47 EP - 72 KW - قرآن KW - توسعة معنایی KW - میدان معناشناسی KW - دعا KW - رابطة همنشینی KW - رابطة جانشینی DO - N2 - این نوشتار در صدد تبیین جایگاه معنایی «دعا» در قرآن به شیوة معناشناسی توصیفی است. معناشناسی توصیفی، ارتباط واژة دعا را با کلمات مرتبط با آن در قرآن بررسی می‌کند. در کاربرد وحیانی، واژه‌هایی مانند: طلب، ندا، استغاثه، تضرع، عبادت، استغفار و... با دعا ارتباط معنایی دارند.از نتایج مهم ترسیم میدانهای معنایی دعا، آشکار شدن پیوند معناییِ عمیقِ دعا با سایر واژه‌های مرتبط با آن در قرآن است. این پیوندها باعث شده تا این واژة کاملاً تحت تأثیر کلمات مجاور و نظام معنایی مستقر در آن قرار گیرد. در این مقاله با بررسی این پیوندها و روشن شدن توسعة معنایی دعا، به روند تکاملی انسان بر حسب مراتب او، به عنوان رهیافت معناشناسی پرداخته می‌شود. UR - https://qd.razavi.ac.ir/article_1231.html L1 - https://qd.razavi.ac.ir/article_1231_b886bf7d7d2795937bc89a216c6f92fd.pdf ER -